Over carnaval en vasten
Hoe het weer ook is – jippie, vandaag scheen de zon tussen de hagelbuien door – de energetische lente is ‘gewoon’ al lang begonnen. De sneeuwklokjes sterven langzaam af en overal staan narcissen in volle bloei.
Langzaam ronden we de Reis van de Heldin af, de reis naar de onderwereld, naar de donkerte van de baarmoeder. In overgave reisden we af naar onze voorouders, de oceaan en het vormloze. Uit dit niet-weten komen we op vaste grond, de aarde en starten we de Reis van de Held voor dit jaar. Van overgave naar aanwezigheid; de kwaliteit van het mannelijke. Vanuit deze aanwezigheid kunnen we – man of vrouw- heilig handelen. Dat is niet opspringen en in de actie gaan, maar bewust aanwezig zijn en keuzes maken welk handelen (of niet-handelen) gewenst of nodig is.
Waar we vooral bedding voor maken is voor het spelende vrije kind in ons waardoor we vanuit onze ziel kunnen creëren.
JA!
Het licht vraagt je om JA te zeggen tegen deze nieuwe cyclus in jouw leven. JA tegen deze morsige dualiteit van goed en kwaad, donker en licht, taaie substantie waarin we ons wezen mogen vormgeven. Dat JA is een sprong in het vlees, in het lichaam, de incarnatie. Om dat goed te doen, springen we in het vlees met ‘carna’ val. We nemen het ervan hier in dit lichaam, want oh wat is die dualiteit ook zo zalig. Daar in het licht kunnen we het niet ervaren… seks, drank, drugs, rock and roll en chocola!
We verkleden ons om ons los te maken van onze persoon en via een andere ‘persona’ met volle teugen te genieten. Uit het keurslijf van vaste normen gaan we in de polonaise diverse grenzen over, drie dagen lang. Tot Aswoensdag. Katholieken gaan naar de kerk en krijgen met as een kruis op hun voorhoofd. Dit as betekent dat er ook een einde komt aan het aardse leven, betekent dat de mens zondig is en reinigt de zondaar.
Overigens heeft dit kruis op je voorhoofd ook als doel je derde oog dicht te zetten en braaf de regels van de kerk te volgen, maar dit terzijde. Carnaval en vastentijd gaan veel verder terug dan de Christelijke Kerk.
Veertig dagen vasten
Aswoensdag markeert de 40 dagen vastentijd. In de bijbel gaat Jezus 40 dagen de woestijn in en komt daar de duivel tegen. Alle verleidingen komen langs en hij wordt getest op zijn standvastigheid en onthechting. Kan hij aanwezig blijven, staat zijn ‘wezen aan’? Kan hij de duivel aankijken en ‘nee’ zeggen tegen alle verleidingen? Is hij mans genoeg om zo ruimte te scheppen voor een nieuw begin?
Stef Bos zingt dit zo treffend in het lied ‘Duel: lied van Christus en de Duivel’, waar Jezus in de woestijn het opneemt tegen de Duivel. Het goede tegen het kwade. Tot het laatste couplet waarop Christus zegt:
Ik weet dat alles
aan jouw kant staat
de dood, de oorlog en de tijd
en misschien dat ik geen schijn van kans maak
en raak ik alles kwijt
Misschien ben jij een deel van mij
de keerzij van het licht
Maar laat je zien
kom uit het donker
en toon jouw marmerbleek gezicht
De duivel, ‘het kwaad’ is een deel van ons, onze schaduwkanten, onze zwaktes, onze delen die we niet graag laten zien aan de buitenwereld. In de vastentijd kun je deze vol aan kijken en in het licht zetten. Niet om het kwaad te bestrijden, maar om heel te worden en donker en licht samen te laten vallen.
Versla je verslaving
Het is voor mij al weer een paar jaar geleden dat ik gevast heb. Ik koos voor informatievasten omdat daar mijn grootste verslaving zit. Bloedserieus nam ik het. Per dag mocht ik een half uur online om mijn mail te doen en hiernaast geen enkele andere informatie, op één boek na. Geen films, geen boeken, geen radio, geen muziek. Regelmatig vond ik mezelf terug terwijl ik de tekst op de wc-reiniger las ; ). De onrust gierde de eerste weken door mijn lijf. Uiteindelijk bracht het me rust, stilte en ruimte. Ik schreef veel, tekende, mijmerde, zocht mensen op en zakte diep in mijzelf.
Na vijf jaar was de bezieling eruit, of ging ik het niet meer echt aan. Mijn werk is voor een groot deel online, maar misschien was dat wel een smoes. Dit jaar verlang ik er weer naar. Het verlangen om weer zelf aan het stuur te staan, te creëren en te ondernemen wat ik wil realiseren dit jaar. In mijn leven, hier op de boerderij en met mijn onderneming. Terwijl ik dit schrijf, voel ik ook hoe spannend het is. Door griep en longontsteking heb ik zo een beetje in Netflix en Facebook gewoond.
Welkom duivel, welkom verslaving.
Je verbinden met dat wat wezenlijk is.
Doe je ook mee? In je leven, je onderneming? Wat ga je laten om ruimte te scheppen, om weer autonoom te worden en dat leven te leven, of die onderneming te bouwen waarnaar jij verlangt? Waar zeg je ‘nee’ tegen om jouw JA volledig te leven?
Overigens is het tot Pasen 46 dagen, in de Christelijke traditie mag je op zondag ‘zondigen’. Jippie!
40 dagen zonder klagen
40 dagen geen suiker/alcohol/koffie/zuivel/vlees
40 dagen geen Netflix/Facebook/Films
40 dagen geen ‘overuren’ maken
…
Ik ga weer kiezen voor informatievasten. Een uur per dag mag ik online, een half uurtje meer omdat ik nu ondernemers ook online begeleid. Daarna gaat de WIFI uit, geen Facebook, geen telefoon, Netflix, geen informatie, behalve een goed boek.
Enneh… dat de Narcis Narcis heet, is natuurlijk ook geen toeval. Narcissus is de man die wegkwijnde omdat hij verliefd werd op zijn spiegelbeeld. De bloem Narcis staat symbool voor de JA tegen het leven, zonder te verdwijnen in de gehechtheid aan het lichaam.
Doe je mee?
Zullen we elkaars getuigen zijn en met Pasen het nieuwe begin vieren?
Delen is vermenigvuldigen... Graag!
