Vastentijd… licht op je verlangen

Gisteren was het aswoensdag, einde van het carnaval en start van de vastentijd.
 
Hoe meer ik leef in het ritme van de seizoenen en de maan, hoe meer de oude gebruiken in mij roepen tot het gehoorzamen eraan.
 
De lente is de tijd van het licht laten schijnen op je verlangens waardoor zij kunnen ontvouwen, al spelend en creërend groot en vol en groot worden in de zomer. Kijk maar naar die sprietjes boven de aarde.
 
We worden voorbereid op de Reis van de Held, om de wereld in te gaan, om in het licht te gaan staan en onze waarheid te spreken, vol uit en vol ledig de arena in.
 
We mogen ons daarom losmaken van de diepe oceaan van vrouwelijke vormeloosheid van de winter en begeven ons aan land, krijgen benen om op te staan en mogen er eerst even lekker over struikelen als jonge veulens.
 
Vastentijd…
 
is om jezelf kaal te maken. Dat te laten wat jouw hoogste potentieel niet dient. Om oude patronen tegen het licht te houden en te kiezen voor voedende.
 
Om te leren verduren en vol te houden…
 
Jarenlang heb ik 40 dagen mij onthouden van Nieuws, Social Media of filmpjes, 40 dagen van binnen naar buiten te leven. Ik kwam de duivel in mezelf tegen, verleidingen, het lezen van de achterkant van de wc-reiniger… tot het ruim en stil werd in mij. Zo fijn!
 
Dat wil ik nu niet met alles dat er gebeurt (of ik weet dat ik me er niet aan kan houden)
 
Dan maar stoppen met alcohol. En na twee dagen schonk ik mezelf gister een wijntje in. Ja, poehee, hoor, het is nu wel allemaal even heel veel, zo in de boerderij met al die diepe diepe sessies die ik geef, het huishouden, mijn lief in proces en alles wat hier in andere dimensies gebeurt.
 
Stoppen met chocola, ja…. bedacht ik me toen ik gister met mijn klant toch een stukje nam.
 
You teach what you have to learn…
 
Ik weet het ff niet. Heb het gevoel dat ik 2,5 jaar in een soort vastentijd heb geleefd. Ik heb verduurd, geduld geleerd, doorzettingsvermogen, vastberadenheid, duivel in mezelf ontmoet.
 
Terwijl ik dit schrijf, wordt het zachter in mij en voel ik het verlangen om toch weer een stap te maken.
 
Omdat ik zoooo graag wil creëren en me opwind over al dan niet een avondklok en daar toch niets aan kan veranderen.
 
Omdat mijn scrollen weer een vette verslaving is geworden en ik nu ook buiten had kunnen lopen tot mijn volgende sessie.
 
Ok, ik ben een dag te laat.
 
Bij deze: de komende 40 dagen mag ik in de ochtend een uurtje op internet (los van mijn werk) en in de avond een half uur.
 
Waar word jij toe geroepen? Om wat te laten, om krachtiger te worden, stiller, ruimer, wezenlijker?
 
40 dagen lang?
Delen is vermenigvuldigen... Graag!
Facebooktwitterlinkedinmail

6 gedachten aan “Vastentijd… licht op je verlangen”

  1. oh ja ik doe mee:)) had precies een duwtje nodig…..voel zo dat ik weer meer wil bewegen maar hang nog in meer in gelatenheid en véél te veel op telefoon..tot ik m zó zat ben.
    Ik doe mee en wat een challenge!! heb t vaker geprobeerd maar eigenlijk steed mislukt en 40 dagen is ook lang maar ik zie er gewoon naar uit.
    ik ga voor 1 uur in de ochtend en 1 uur in de avond. telefoneren telt niet mee en na 20 uur internet uit.
    joepie
    zin in
    liefsssss

  2. Ja , zo fijn
    in 40 dagentijd licht op…
    Je blijft altijd je zelf!
    beetje achteroverleunend
    afstand nemen
    zien wat er gebeurd
    waar het heen gaat
    voor wat was er zal zijn
    voorjaarsvleugels die het leven zoveel lichter maken
    Pracht gebeurtenis weer
    Enjoy !

  3. 40 Dagen geen snoep of andere zoetigheid, geen alcohol en daarbinnen 1 week watervasten. En wellicht voel ik in die week dat het langer gaat duren.
    En dan met pasen de opstanding. Fris, schoon en monter de nieuwe wereld in.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *