Joseph Campbell was cultuurfilosoof en gefascineerd door mythologie. Na veel onderzoek, ontdekte hij dat er in elk verhaal een universeel patroon zat. Elk verhaal had zijn bedding in een oerverhaal. Het verhaal van de Reis van de Held. De held die op pad gestuurd wordt om samen te vallen met zijn hoogste potentieel, zijn wezen. Tijdens de reis komt de held vele obstakels tegen en wordt geïnitieerd om heel terug te keren.
Wanneer je de moed hebt gehoor te geven aan je roeping, dan opent het leven zich. Wanneer je je ‘bliss’ volgt – dat wat je diep raakt en waarvan je het gevoel hebt dat het je leven is – dan gaan er deuren voor je open”. (J. Campbell)
En ja, Campbell heeft gelijk. Echter hij vertelt maar 1 kant van het verhaal; de mannelijke kant. Gedurende het patriarchaat (6800 jaar!) zijn dit de verhalen die we tot ons hebben genomen. Alles wat op schrift staat, is door mannen geschreven. Van geschiedenisboeken tot Hollywoodfilms.
De Reis van de Held (bij mannen en vrouwen) gaat over jouw reis hier in het aardse, gelijk lopend met de zon. We laten ons dapperste deel het voortouw nemen, ons zwaard van de waarheid in onze hand.
Nu, na de equinox, geeft de held weer het stokje door aan de heldin. Zij gaat voorop lopen terwijl hij in de nacht verdwijnt, tot de zon weer langzaam terugkomt. Cyclus na cyclus. Elke cyclus weer een jaarring erbij van het heilig huwelijk tussen het mannelijke en vrouwelijke.
De Reis van de Heldin
Stapje voor stapje neemt het donker ons mee naar dat wat gevoeld en geheeld mag worden. De Reis van de Heldin (bij mannen en vrouwen) voert je naar je binnenwereld, naar de chaos waar nog geen vorm is, naar de onderwereld met al je onbewuste patronen, naar je trauma’s die in liefde geheeld mogen worden. Deze reis vraagt moed. Moed om diep te duiken, naar de donkerte van het walvisveld, de koesterende baarmoeder waar ook alle pijn in opgeslagen zit.
Moed staat voor het hart, zoals in het Engels nog ‘courage’ aan la coeur refereert. Moed staat ook voor moeder, gemoed (borsten) en vraagt je je hart te openen, daar waar het gekwetst is. Hoe moedig om dat te durven en te leven, om hier bij te blijven, in aanwezige liefde. Vertragend, erbij blijvend, diep verbonden met onze voorouders en onze ziel.
Hier ontmoet je de Grote MoederGodin in jezelf, hier kom je echt thuis op aarde. Jouw eigen veilige plek, los van alles wat zich in de buitenwereld afspeelt. Je hoeft hier helemaal niets, hier is zachtheid en liefde. De donkerte is heling, vraagt je overgave om te rusten en de geschenken te ontvangen.
In verbinding met je ziel en je voorouders haal je jouw GOUD op, om jouw wonder hier op aarde te leven. Thuis…
Zo anders dan de Reis van de Held die je vraagt jezelf te laten zien, zo anders dan wat de media, businesscoaches en positivo’s je vertellen. Zo anders dat we met zn allen naar 5d gaan, omdat deze weg je vraagt alles te belichamen. Dan kan je wezen indalen en wordt het een vrij en groots avontuur.
Ik leef nu al zo’n 13 jaar met de seizoenen en de maan en elke cyclus wordt het eenvoudiger de energie te volgen. Met steeds meer lol, vrijheid en avontuur in leven en ondernemen.
Ga je mee de donkerte in om volgend jaar op aarde met grote wortels jouw missie te verwezenlijken?
Eind oktober start mijn jaarprogramma weer. Je bent zo welkom om samen te onderzoeken of dit programma voor jou nu past. Hier vind je alle informatie
Delen is vermenigvuldigen... Graag!
Wauw!!!! Wat heb je dit mooi verwoord!
Dank je wel Nicole. Is het product van een paar jaar sudderen ; )