Hoog vliegen in 2018!

Ik hou van metaforen, parabelen, verhalen die je verpakt meenemen naar je eigen wijsheid. Zo vertelt het verhaal van de adelaar je om je eigen authenticiteit te leven, te gaan voor die droom en niet op te geven. Wat je omgeving ook ervan zegt.

Het verlangen van de adelaar

Een boer vond een nog warm ei van een adelaar en nam het mee naar zijn eigen kippenhok. Daar werd het ei warm en liefdevol uitgebroed en de kleine adelaar had een mooie jeugd. Het was warm en gezellig en hij was er nooit alleen.

Maar wanneer hij door het kippengaas naar buiten keek, naar de lucht en de zon, voelde hij een onweerstaanbaar verlangen om te vliegen. Dat deden kippen echter niet en dat werd hem ook duidelijk verteld als hij over zijn verlangen sprak. Toch bleef die drang in hem en als hij buiten was, oefende hij zijn vleugels tot hij moe neerviel. Eens bereikte hij het dak van het kippenhok, maar de haan riep hem woedend naar beneden. Dat doen wij niet, wij zijn kippen, wij vliegen niet en wij krijgen alles wat we maar nodig hebben. We kunnen de hele dag door rondspelen in de aarde. Wees nu eens tevreden met wat je hebt.

Maar de jonge adelaar kon niet anders. Onder bespottingen en boosheid vloog hij steeds weer een stukje hoger. Zo hoog al dat de kippen er niet meer bij konden. En als hij weer terugkwam werd hij uitgelachen en veroordeeld, eigenlijk hoorde hij er niet meer bij. Van binnen voelde hij zich steeds eenzamer, leger, zoekend…

Toen kwam de dag dat hij zijn vleugels uitsloeg. Hij kwam hoger en hoger en hoger, steeds dichter bij de zon, steeds meer vrijheid en terwijl hij hoger klom, kon hij voelen hoe de wind hem droeg. Hij hoefde zijn vleugels niet meer te gebruiken, hij werd gedragen, in een vanzelfsprekende flow, op de thermiek. Wat een uitzicht vanuit hier, hij zag de bergen en de dalen en daar diep beneden hem het kippenhok van zijn jeugd. Hij zag de kippen scharrelen en tokken met elkaar en wist dat hij niet meer terug zou gaan.

Hoe dramatisch en paradoxaal, op weg naar de vrijheid, jouw autonomie en het leven van je eigen unieke leven, moet je dus het kippenhok achter laten. Je hervindt de vrijheid die diep in je ziel verankerd is, maar het is ook een tocht die je alleen maakt.

Misschien ken je dit verhaal al lang en ben je je ontworsteld aan de normen en de waarden van het kippenhok. Trek jij je er al lang niets meer van aan wat anderen zeggen. Ben jij die adelaar die hoger en hoger stijgt, de warmte van de zon voelt en meegenomen wordt op de thermiek. Regelmatig ontmoet je een andere adelaar en samen vliegen jullie synchroon, elkaars kracht voelend en erend. Om dan weer zelf verder te vliegen.

Het warme nest syndroom

Soms mis je de warmte van het kippenhok. Vader haan en moeder hen die voor je zorgden, die het beste met je voor hadden als ze je soms streng toe spraken. Die je onder stopten en je het gevoel gaven van warmte en thuis zijn. De vriendjes en vriendinnetjes waarmee je speelde en waarmee je je diep verbonden voelde.

Als adelaar weet je dat dat thuis een illusie is, dat kippenhok buiten jou. Dat het thuis en de warmte en de vrijheid allemaal in jou zit. En hoe hoger je vliegt, al je maskers af doet, hoe meer kippenhok je achter laat.

En daar op grote hoogte ontmoet je weer meer adelaars die met jou vliegen en toch op zichzelf. Waar soms opnieuw kippenhokken worden gevormd omdat we de warmte missen van de illusie en ook niet zo goed weten hoe je dat moet doen dat alleen vliegen en toch in verbinding zijn. Te ervaren hoe spannend het weer is om oude angsten los te laten, om nog vrijer te zijn, nog hoger te gaan … Jouw pad te volgen. Alleen maar jouw pad.

En nee, dat pad is niet alleen maar een heppiedepeppie leven in bliss, huggend met andere ‘lichtwerkers’, doen alsof donker niet bestaat… Gelukkig niet! Wanneer je al je maskers durft af te leggen, leef je een intens leven met alle emoties van boosheid naar verdriet, angst en blijheid. Met een steeds diepere vreugde in deze prachtige dualiteit op aarde, de roep van jouw ziel volgend. Intens genietend van jouw leven zoals het nu is.

Voor 2018 wens ik dat jij al jouw unieke kwaliteiten mag leven in gezelschap van anderen die jou jouw grootsheid gunnen. Dat je met plezier, soms schaterlachend vol vreugde buitelingen in het leven maakt. In liefde.

Ik hoop je te ontmoeten en een stukje met je mee mag vliegen.

#levenintovervloed

Delen is vermenigvuldigen... Graag!